Najważniejsza część naszej wyprawy to oczywiście kontakt z Polakami. To co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy, jest Najważniejszą Lekcją Historii. Łzy wzruszenia i piękne opowieści świadczą, że pamięć o Polsce jest tu żywa, a my mogliśmy przypomnieć miejscowym Polakom, że Polska o Nich nie zapomniała.
W niedzielę 18.12.22 r., pożegnaliśmy Dyneburg i Polaków na Mszy Świętej, podziękowaniom i rozmowom nie było końca. W drodze powrotnej odwiedziliśmy Wilno i cmentarz na Rossie, gdzie złożyliśmy kwiaty i zapaliliśmy znicze. Wróciliśmy po 22 do Warszawy z Wielką nadzieją, że wrócimy niedługo na Kresy.
WIELKIE PODZIĘKOWANIA WSZYSTKIM ZAANGAŻOWANYM.
Franciszek Malczewski
