Jerzy Popielawski

Ur. się 6.02.1924 r. w Piastowie. Mieszkał z rodzicami w domach kolejowych – najstarszym piastowskim osiedlu, następnie przy ul. Dworcowej.

Ukończył Szkołę Powszechną Nr 1 im. Stanisława Staszica w Piastowie. Przed wybuchem II wojny światowej otrzymał promocję do 3 klasy Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego w Warszawie. W latach 1940-42 na tajnych kompletach w warszawskim Gimnazjum im. Stefana Batorego ukończył Kurs Przygotowawczy do Szkół Zawodowych II stopnia. W latach 1942-44 uczęszczał do Państwowej Szkoły Metaloznawczo-Odlewniczej II stopnia przy Politechnice Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł technika metalurga.

Pracę zawodową rozpoczął już w 1939 r. w Domu Techniczno-Handlowym w Warszawie przy ul. Polnej. Był tam praktykantem do końca roku 1940. W latach 1941-43 odbywał praktykę ślusarsko-tokarsko-mechaniczną w Zakładzie Mechanicznym Romana Szlęczkowskiego w Grodzisku Maz. zakończoną uprawnieniami czeladniczymi. Od stycznia 1944 r. do wybuchu Powstania Warszawskiego pracował w Zakładach Akumulatorowych "Tudor" w Piastowie. Po wojnie, od 1945 do 1947 r. był pracownikiem umysłowym w Strażackiej Spółdzielni "Transport" w Warszawie. W latach 1947-57 zatrudniony był w Spółdzielni Pracy "Przewóz" w Warszawie na stanowisku kierownika Działu Transportowo-Warsztatowego oraz Działu Planowania i Sprawozdawczości. Od 1957 do czasu przedwczesnej śmierci w 1997 r. prowadził własny zakład mechaniczny w Piastowie, który od 1991 r. przyjął nazwę Przedsiębiorstwo Produkcyjne, Handlowe i Usługowe "PIMET" Jerzy Popielawski i Synowie.

Obszerną działalność konspiracyjną rozpoczął w harcerstwie. Jako Harcerz Orli i zastępowy piastowskiej 150 Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej realizował zadania Szarych Szeregów w ramach pruszkowskiego Hufca "Zielony Dąb". Od lutego 1941 r. w Armii Krajowej – 1736 pluton 7 kompanii VI Rejonu "Obroży". Służbę konspiracyjną zakończył w 1945 r. jako zastępca d-cy plutonu w stopniu podporucznika.

Po wojnie został instruktorem-opiekunem 21 Pożarniczej Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej w Piastowie składającej się z blisko 50 harcerek i ponad 50 harcerzy. Równocześnie był naczelnikiem i wiceprezesem, a następnie prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej, organizował szkolenia: przeciwpożarowe, sportowe, społeczne, urządzał obozy szkoleniowo-wypoczynkowe. Drużyna pożarnicza odnosiła wiele poważnych sukcesów w zawodach pożarniczych. Działał w Komisji Organizacyjnej Głównego Zarządu OSP oraz był skarbnikiem Powiatowego Zarządu OSP w Pruszkowie. Przyczynił się do znacznego powiększenia terenu OSP w Piastowie. W 1980 r. został Honorowym Naczelnikiem, a w 1991 r. Honorowym Prezesem piastowskiej OSP.

Pełnił mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Piastowie, był wiceprzewodniczącym Komisji Ładu i Porządku Publicznego. Organizował Koło ZboWiD-u, w którym pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Organizacyjno – Socjalnej. Działał w Miejskim Komitecie Frontu Jedności Narodu, PTTK, organizacjach rzemieślniczych.

Został odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 r., Medalem za Warszawę 1939-45 r., Złotym Znakiem Związku OSP, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Odznaką Grunwaldzką, Odznaką Tysiąclecia, Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem Za Zasługi Dla Pożarnictwa, Złotą Odznaką Rzemiosła.

Honorowe Obywatelstwo Miasta Piastowa otrzymał 17.07.1987 r. Oto stosowny wpis w Złotej Księdze Miasta Piastowa: Długoletni, znany i ceniony działacz społeczny Piastowa. 50-letni staż pracy społecznej w pożarnictwie. Od 1936 r. harcerz, następnie strażak, oficer OSP. Od 1947 r. Z-ca Naczelnika, a od 1965 r. Naczelnik OSP. Obecnie Prezes OSP w Piastowie. Długoletni radny MRN. Wychowawca młodzieży, organizator życia kulturalnego i wielu czynów społecznych. Działacz ZboWiD-u.

Zmarł 25.10.1997 r. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Alei 155.


 Powrót